6.

Szedł szybkim krokiem przeklinając w myślach każdą chwilę spędzoną w studiu. Skręcił w ulicę wiodącą do mieszkania Cassie i coraz mocniej zaciskając pięści próbował się uspokoić. Przed sobą zobaczył kilku paparazzi, którzy wyciągając aparaty błyskali lampą fleszową wprost w jego oczy.

-Hej, Izzy! Mogę autograf?-krzyknął jakiś młody chłopak skacząc koło niego i potrząsając długimi blond włosami. Gitarzysta szybko podpisał się na skrawku papieru podsuniętym mu pod nos i głęboko wzdychając pchnął drzwi wiodące na klatkę schodową. Przeskakując po kilka stopni wbiegł na drugie piętro i wszedł do mieszkania.

-Tak wcześnie? Jeszcze nie zrobiłam obiadu.- z kuchni wychyliła się Cassie trzymając w ręce grubą książkę kucharską. Patrzyła na chłopaka, który siedząc na szafce z butami próbował rozsznurować drżącymi placami swoje trampki.

-Co się stało?-zapytała cicho i podeszła do Stradlina. Położyła dłoń na jego głowie i delikatnie zmierzwiła mu włosy. Gitarzysta na chwilę przestał walczyć z zaplątanymi sznurówkami i wtulił się w ciepłą dłoń dziewczyny. Klęknęła przed nim i złapała w palce jego podbródek, tym samym zmuszając go, by na nią spojrzał.

-Mam już dosyć. Ta próba była żenująca...Slash ciągle się o coś czepiał, nie pozwalał mi grać, wchodził wtedy kiedy ja powinienem...Olałem to i wyszedłem w połowie.-znów spuścił głowę i roztrzepał włosy na szyi.

-Boże, jak on mnie cholernie denerwuje! Nie może dać nam spokoju?!-Cassie rzuciła książką na podłogę i oparła czoło o ramię chłopaka.

-Na dodatek ci pieprzeni paparazzi, gdzie nie wyjdą robią mi zdjęcia! Niedługo wyjdą z lodówki.

-To akurat całkiem normalne.-podniosła się i zaciągnęła gitarzystę do kuchni sadzając go przy stole.-Jesteście sławni, nie tego chcieliście?

-Ja chciałem grać, a nie być sławny...-nalał do szklanki wodę i wypił ją jednym tchem.

-Izzy, przecież nie mogliście całe życie grać w garażu. Z czego byście żyli? Teraz macie koncerty, kontrakty, za miesiąc dalsza część trasy. Nie o to ci chodziło?-zmarszczyła brwi i ze zdziwieniem patrzyła na Stradlina.

-Niekoniecznie.-wstał i nie patrząc nawet na Cassie skierował się w stronę sypialni.

Korzystał z chwili gdy śpi i spokojnie napawał się widokiem jej twarzy. Odgarnął na bok jej niesforne kosmyki i zaśmiał się widząc jak skrzywiła nos załaskotana włosami. Mruknęła coś pod nosem i powoli otworzyła zaspane oczy.

-Axl...już nie śpisz? Która godzina?-spytała i złapała jego rękę, gdy już prawie wychodził z łóżka.

-Jest po ósmej, śpij. Mam sprawę na mieście, wrócę na obiad.-zatopił się na chwilę w jej ustach i szybko się od nich odrywając popędził na dół po drodze zakładając koszulę. Erin powoli podniosła się i sięgnęła po telefon leżący na szafce nocnej. Wystukała numer i oczekiwała na połączeniu wsłuchując się w sygnał.

-Cassie? Co robisz? Możesz do mnie przyjść? Ok...bądź za pół godziny, czekam.-odłożyła słuchawkę i szybko pobiegła do łazienki zabierając po drodze potrzebne ubrania. Wyszła po kilkunastu minutach i usłyszała dzwonek do drzwi. Zbiegła na dół i wpuściła do środka siostrę.

-Ooo, widzę, że nie tylko ja mam problem...-Erin zabrała od niej płaszcz i zaprowadziła do niewielkiego salonu.

-Pokłóciłam się z Izzym.-odparła Cassie i siadając na kanapie głośno wypuściła powietrze z płuc.

-Pierwsza poważna kłótnia, co?-zaśmiała się brunetka i szturchnęła lekko siostrę.

-Oj nie nabijaj się! On naprawdę ma już dosyć...Slasha, całej tej chorej sytuacji, Axl też go wkurza, wybacz, ale sama wiesz czym. Najgorsze jest to, że granie w zespole też już mu się chyba znudziło.-wyrzuciła z siebie jednym tchem i spuściła ze smutku głowę.

-Czekaj...resztę rozumiem, ale zespół?! Izzy marzył o tym, żeby zostać muzykiem! To całe jego życie. Mają wszystko, koncerty, miliony fanów...-urwała, gdy zobaczyła jak Cassie zaczyna z ironicznym śmiechem pokręcać głową.

-Jasne, że tak...w końcu wydawać by się mogło, że marzy o tym każdy muzyk...ale nie Izzy! Wiesz co mu nie pasuje? Sława. Najchętniej pewnie grałby w garażu i cieszył się, że sprzedał trzy płyty zamiast stu tysięcy.-przeczesała palcami włosy i z nadzieją na radę spojrzała na Erin.

-Nie patrz tak na mnie...To dziwne i trochę śmieszne, ale może mu przejdzie, jak zaczną zarabiać jeszcze więcej. Cierpliwości.-uśmiechnęła się szeroko i poklepała siostrę po dłoni.

-No dobra. A ty?-zapytała niepewnie i przechyliła lekko głowę. - Też masz jakiś problem. Widzę to.-dodała i głęboko zapatrzyła się w zmieszaną twarz brunetki. Cassie domyślała się, że chodzi o Axla. W głębi duszy bała się, że znów zrobił jej jakąś krzywdę. Usilnie patrzyła na Erin mając nadzieję, że zmusi ją tym do rozmowy.

-Nie wiem jak mam ci to wyjaśnić, bo sama tego nie rozumiem. Axl zachowuje się co najmniej dziwnie. Zresztą zaczął się tak zachowywać jakieś półtora roku po tym jak zaczęliśmy ze sobą być. Wydaje mi się, że mnie kocha...tylko, że on jakoś tego nie okazuje. W łóżku jest normalnie, jak zawsze było, ale poza nim...mam wrażenie, że ode mnie ucieka. - zamyśliła się na chwilę patrząc za okno. Po wyrzuceniu z siebie wszystkich emocji i obaw poczuła, że w jej oczach zebrały się łzy. Niczego w życiu nie była tak pewna jak tego, że kocha Rose'a, ale gdy tylko przez myśl przeszło jej, że te uczucia niekoniecznie mogą być odwzajemnione, czuła się jakby tysiące sztyletów raz za razem cięło jej i tak pęknięte już serce.

-Erin, czy on...-Cassie zawiesiła głos i szczerze wystraszona wpatrywała się w siostrę.

-Nie...-uśmiechnęła się lekko i odwróciła twarz od okna.- Od tamtej pory ani razu nie podniósł na mnie ręki.

-Na pewno źle to odbierasz. Axl jest wokalistą bardzo sławnego zespołu, ma na głowie wiele rzeczy, poza tym to facet! Nie będzie ci mówił, że cię kocha pięćset razy dziennie.-spojrzała na siostrę i zaśmiała się. Erin podniosła się z fotela i podchodząc do Cassie mocno ją do siebie przycisnęła.

-Jednak dobrze, że cię mam.-uśmiechnęła się i pocałowała ją w czoło.-Zmykaj do Stradlina, niech on też cię trochę ma!-poklepała ją po plecach i odprowadziła do drzwi.

Leżała na kanapie i co chwilę przerywając czytanie książki myślała o rozmowie z siostrą. Zastanawiała się jak rozgryźć myśli Axla i po jego zachowaniu odgadnąć, czy naprawdę ją kocha. Z rozmyśleń wyrwało ją głośne pukanie do drzwi. Podeszła do nich i lekko przekręciła klucz. Nie zdążyła ich otworzyć, jak z drugiej strony ktoś z całej siły naparł na nie i jej oczom ukazał się ledwo trzymający się na nogach wokalista. Jedną ręką podpierał się futryny, a w drugiej dzierżył żarzącego się papierosa.

-Axl...jesteś kompletnie pijany!-odepchnęła go lekko gdy niebezpiecznie przechylił się w jej stronę.

-Er...rin...Wyj...dziesz za mnie?-wybełkotał i osunął się na kolana.